Duke i lënë ata të ikin nga përgjegjësia.
Ndërsa ju mund të mendoni se punët e shtëpisë do t’i rëndojnë fëmijët tuaj dhe do ta shtojnë stresin e tyre, stërvitja nëpër shtëpi do t’i ndihmojë ata të bëhen qytetarë më të përgjegjshëm. Kryerja e detyrave të përshtatshme për moshën i ndihmon ata të ndiejnë një ndjenjë zotërimi dhe arritjeje. Pra, nëse i thoni fëmijës tuaj të ndihmojë në larjen e rrobave ose të heqë plehrat, përgjegjësitë janë mundësi që fëmijët ta shohin veten si të aftë dhe kompetent.
Parandalimi i tyre nga gabimet.
Është e vështirë të shikosh fëmijën tënd të dështojë, të refuzohet ose të ngatërrojë diçka. Kur kjo ndodh, kaq shumë prindër nxitojnë të shpëtojnë fëmijët para se të bien. Por parandalimi i tyre nga bërja e gabimeve u heq atyre mundësinë për të mësuar se si të kthehen.
Nëse fëmija juaj harron veshjet e tij para një loje të madhe futbolli ose merr disa pyetje të gabuara në kuizin e tyre të matematikës, gabimet mund të jenë mësuesi më i madh i jetës. Secila prej tyre është një mundësi për ta që të ndërtojnë forcën mendore që u nevojitet për ta bërë më mirë herën tjetër.
Mbrojtja e tyre nga emocionet.
Është joshëse t’i gëzosh fëmijët kur janë të trishtuar ose t’i qetësosh kur janë të zemëruar. Por mënyra se si reagojmë ndaj emocioneve të fëmijëve tanë ka një ndikim të madh në zhvillimin e inteligjencës emocionale dhe vetëvlerësimit të tyre.
Ndihmojini fëmijët tuaj të identifikojnë se çfarë i shkakton emocionet e tyre dhe mësojini se si të vetë-rregullohen. Jepuni atyre një kornizë që ndihmon në shpjegimin se si ndihen, kështu që ata do ta kenë më të lehtë të trajtojnë ato emocione në një mënyrë të përshtatshme shoqërore në të ardhmen.
Pranimi i mentalitetit të viktimës.
Të thuash gjëra të tilla si “ne nuk mund të blejmë këpucë të reja si fëmijët e tjerë sepse vijmë nga një sfond i varfër” e përforcon fëmijën tuaj se shumica e rrethanave të jetës janë jashtë kontrollit të tyre.
Fëmijët që njohin zgjedhjet e tyre në jetë ndihen më të sigurt në aftësinë e tyre për të krijuar një të ardhme më të mirë për veten e tyre.
Në vend që t’i lejoni fëmijët tuaj të organizojnë festa për keqardhje ose të ekzagjerojnë fatkeqësitë e tyre, inkurajojini ata të ndërmarrin veprime positive. Fëmijët që njohin zgjedhjet e tyre në jetë ndihen më të sigurt në aftësinë e tyre për të krijuar një të ardhme më të mirë për veten e tyre.
Të qenit tepër mbrojtës.
Sigurisht, mbajtja e fëmijës tuaj brenda një flluskë mbrojtëse ju kursen shumë ankth. Por mbajtja e tyre e izoluar nga sfidat pengon zhvillimin e tyre. Shikoni veten si një udhëzues, jo një mbrojtës. Lërini fëmijët tuaj të përjetojnë jetën, edhe kur është e frikshme ta lini të shkojë. Ju do t’u jepni atyre mundësinë për të fituar besim në aftësinë e tyre për t’u marrë me gjithçka që jeta u vë në rrugën e tyre.
Duke pritur përsosmërinë.
Pritshmëritë e larta janë të shëndetshme, por të presësh shumë ka pasojat e veta. Kur fëmijët i shohin pritjet si shumë të larta, ata as nuk mund të shqetësohen duke u përpjekur ose mund të ndihen sikur nuk do të maten kurrë. Në vend të kësaj, jepni pritshmëri të qarta për afat të gjatë dhe vendosni arritje gjatë rrugës.
Ndëshkimi, në vend të disiplinimit.
Fëmijët duhet të mësojnë se disa veprime çojnë në pasoja serioze. Por ka një ndryshim të madh midis disiplinës dhe ndëshkimit. Fëmijët e disiplinuar mendojnë: “Kam bërë një zgjedhje të keqe”. Fëmijët e dënuar mendojnë: “Unë jam një person i keq”. Me fjalë të tjera, disiplina i jep besim fëmijës tuaj se mund të bëjë zgjedhje më të zgjuara dhe më të shëndetshme në të ardhmen, ndërsa ndëshkimi i bën ata të mendojnë se nuk janë në gjendje të bëjnë më mirë.
Burimi i fotos: https://www.pexels.com/photo/man-and-woman-sitting-on-rock-near-seashore-1914982/