Humbja, veçanërisht kur bëhet fjalë për dikë që kemi dashur thellësisht, është një përvojë emocionale që prek thellë të gjitha shtresat e qenies sonë — mendore, shpirtërore dhe fizike. Disa njerëz e kanë më të vështirë ta përballojnë humbjen për disa arsye të thella dhe të ndërlikuara. Ja disa prej tyre:
Lidhja e fortë emocionale.
Kur lidhja me personin e humbur ka qenë shumë e thellë largimi i tyre lë një boshllëk të madh emocional që nuk mund të mbushet lehtë. Sa më e fortë lidhja, aq më e dhimbshme është ndarja.
Nuk ka pasur mbyllje.
Nëse nuk ka pasur kohë për të thënë “lamtumirë” ose për të zgjidhur ndonjë konflikt të kaluar, njeriu mund të ngecë në një fazë të zgjatur dhimbjeje, me ndjenja faji ose keqardhjeje.
Njerëzit nuk janë mësuar të përballen me ndjenjat.
Në shumë kultura ose familje, shprehja e emocioneve është tabu. Kështu, kur ndodh një humbje, njeriu ndoshta nuk di si ta përballojë, si ta shprehë dhimbjen, apo si të kërkojë ndihmë.
Humbja i përkujton ndjeshmërinë ndaj jetës.
Disa njerëz përjetojnë ankth ekzistencial pas një humbjeje — i kujtohet se jeta është e pasigurt dhe e shkurtër. Kjo i trondit dhe i bën të ndihen të pafuqishëm.
Mbështetja e pamjaftueshme.
Kur mungon një rreth shoqëror ose familjar që të mbështet, dhimbja ndihet më e rëndë. Njerëzit që nuk kanë me kë të ndajnë dhimbjen, shpesh përjetojnë vuajtjen më gjatë dhe më intensivisht.
Humbje të njëpasnjëshme ose trauma të kaluara.
Nëse dikush ka përjetuar më parë trauma ose humbje të tjera, çdo humbje e re mund të risjellë plagët e vjetra, duke e bërë procesin edhe më të rëndë.
Vetë-identifikimi me personin e humbur.
Nëse një person ndiente se jeta e tij kishte kuptim përmes rolit që kishte ndaj të ndjerit pas largimit ai ndien se ka humbur edhe një pjesë të vetes.
Nuk i japin vetes kohë të qajnë.
Shpesh njerëzit përpiqen të “jenë të fortë”, të kthehen shpejt në punë, të mos i tregojnë ndjenjat. Por dhimbja që shtypet, nuk largohet — ajo grumbullohet dhe shpërthen më vonë, më e rëndë.
Linku:https://www.yourtango.com/experts
Burimi i fotos:pexele.com